“His carefully crafted music completely satisfies any aching desire for something heartfield,
original, briljant and exciting…” (Victor Wainwright)

Dyer Davis is een jonge zanger/gitarist uit Florida, die deze maand zijn debuutalbum ‘Dogs Bite Back’ -dat aan de appetijt van de hongerigste liefhebbers van rootsmuziek voldoet, aldus Victor Wainwright- uitbrengt bij WildRoots Records. Hij was de laatste jaren rock gitarist en maakte deel uit van Rubber Soul Child. Davis was vorig jaar ook al te horen op ‘Wildroots Sessions Vol. 2’ (2021), het gezamenlijk muzikaal project van boogiewoogie pianist Victor Wainwright (Southern Hospitality) en gitarist Stephen Dees (de oprichters van WildRoots Records), waarmee ze hun muzikale samenwerking (die in 2005 begon) vierden.

Als twintiger keert Davis terug naar de muziek waarmee het voor hem allemaal begon, die hem inspireerde om ook muzikant te worden. Door zijn vader, die ook muzikant is, leerde hij de muziek van de sixties en seventies kennen. De artiesten die hem het meest aanspraken waren de door blues geïnspireerde rockers, waarbij vooral de eerste albums van de invloedrijke Britse rockgitarist Jeff Beck met Rod Steward hem het meest aanspraken. Dit versterkte bij hem het belang van de blues, als de belangrijkste basis van de muziek waartoe hij zich aangetrokken voelde. Dyer Davis treedt solo op, maar ook met zijn trio, de Dyer Davis Group.

Tegenwoordig als lid van het WildRoots Records-team, nam Dyer Davis (zang, elektrische + akoestische gitaar) met drummer David Weatherspoon en bassist zijn debuut op. Daarnaast waren ook Grammy-genomineerde Victor Wainwright (piano, zang), Stephen Dees (bas, ritme gitaar, keys, percussie, b-vox), Billy Chapin (ritme + slide gitaar, orgel, keys), Patricia Ann Dees (tenor sax, fluit) & Billy Dean (drums) in de studio aanwezig. Als “Special Guest” waren Stan Lynch van The Heartbreakers (drums), Mark Earley (bariton sax), Doug Woolverton (trompet), Joe Young (trompet), Dave Mikeal (piano) & Walter Andrews (dobro slide gitaar) uitgenodigd.

‘Dogs Bite Back’ telt 13 tracks, waarvan zeven geschreven door Davis zelf, enkele met de hulp van Dees & Chapin. Dees schreef ook enkele nummers met Wainwright & Chapin. Enkel de opener is een cover. Davis’ samenwerking met Billy Chapin als songwriter en producer/ingenieur (Don Henley, Sister Hazel) dateert al vanaf 2001, maar werd nu concreet nadat ook Stephen Dees als co-producer en co-songwriter aan het nieuwe project wou meewerken.  

Het is overduidelijk waarom “Let Me Move You” (baby, you’re driving my poor heart crazy…) Dyer Davis’ album ‘Dogs Bite Back’ opent. Het is een aanstekelig rock nummer van Jeff Beck & Rod Steward, twee artiesten die hem altijd al inspireerden. Beck bracht het (onder hun pseudoniem Jeffery Rod) uit op ‘Truth’ (1968), het debuutalbum van The Jeff Beck Group, waar ook Ronnie Wood aan meewerkte en dat opgenomen werd, na Beck’s vertrek bij The Yardbirds eind 1966. “Walk Away My Blues” is de enige compositie van Dees & Wainwright. Het nummer, goed op tempo gehouden door Weatherspoon en Barone met prima solo’s van Davis, sluit goed op de opener aan. “Water into Wine” is het eerste van de vier originele nummers van Davis. 

Op het soulvolle, soms frêle “Cryin’ Shame” en wat stevigere “Train Wreck” zijn ook Chapin (ritme gitaar, orgel), Patricia Ann Dees (tenor sax, fluit) & Joe Young (trompet) te horen. Een van de (twee) Stephen Dees nummers, het relaxte “Lifting Up My Soul” is -de titel verraadt het al een beetje- mede door de achtergrondzang van Stephen & Patricia Ann Dees, heel soulvol. Op “Long Way to Go” -een nummer dat vertelt over de bijbel-doen Davis en Wainwright erg geslaagd samen de zang. Bijzonder op het zowat uitgeklede “Wind Is Gonna Change” is de sobere dobro slide gitaar Walter Andrews. Voor de titelsong, kon Dees rekenen op de songwriter kwaliteiten van Billy Chapin. Hier zit Billy Dean nog eens achter de drums. “Angels Get the Blues” is een nummer waar Stan Lynch aan meeschreef. Een bijna emotionele Davis zingt het erg knap, met enkel Dave Mikeal en een onopvallende Billy Chapin die hem resp. op piano en orgel begeleiden. “These Walls” en “Don’t Tell My Mother” zijn nog twee Davis’ originelen. Het eerste opent met wat reggae in het ritme, maar wordt mede door de blazers meer soulvol. De afsluiter kreeg de naam “AKA”. “Also known as”, nog eens de rocker die van soul houdt, ten volle uit.

“On his debut 'Dogs Bite Back', Dyer Davis -a young talented singer/guitarist and rocker who loves soul music- got the help from the right people. And, you can clearly hear that!…” (ESC, for Rootstime - BE)

Eric Schuurmans

‘DOGS BITE BACK’: tracklist: 01. Let Me Move You [Jeff Beck, Rod Steward] – 02. Walk Away My Blues – 03. Water into Wine - 04. Cryin’ Shame – 05. Train Wreck – 06. Lifting Up My Soul – 07. Long Way to Go – 08. Wind Is Gonna Change – 09. Dog Bites Back – 10. Angels Get the Blues [Stan Lynch, Billy Chapin, Stephen Dees] – 11. These Walls – 12. Don’t Tell My Mother – 13. AKA | Music/Lyrics by: Dyer Davis (3,8,11,12), w/Billy Chapin (4,5) & Stephen Dees (4,5,13) – by Stephen Dees (6,7), w/Victor Wainwright (2), w/Billy Chapin (9), or as [noted: 1,10] | Produced by: Stephen Dees & Billy Chapin | Credits (alphabetically): Billy Chapin: rhythm guitar (4,5,9,13), organ (4-6,9,10,13), slide guitar (7), keys (11) / Billy Dean: drums (1,7-9,11,13) / Dave Mikael: piano (10), Wurlitzer piano (12) / David Weaterspoon: drums (2-4,6,12) / Doug Woolverton: trumpet (11) / Dyer Davis: lead vox, guitars / Jacob Barone: bass (2-4,12) / Joe Young: trumpet (4,5) / Mark Early: bari sax (6,11) / Patricia Ann Dees: tenor sax (4,5,11), flute (4), b-vox (13) / Stan Lynch: drums (5) / Stephen Dees: bass (1,5-7,9,11,13), rhytm guitar (6), keys (6), b-vox (6,13), percussion (12), tambourine (13) / Victor Wainwright: piano (1,2,7), co-lead vox (7) / Walter Andrews: dobro slide guitar (8)

Discography DYER DAVIS: Dogs Bite Back [2022] |